การออกกำลังด้วยการวิ่งจ๊อกกิ้ง อาจจะไม่ใช่การออกกำลังแบบที่ดีพร้อมนัก โดยเฉพาะกับผู้ที่ต้องการจะลดน้ำหนัก
ครูฝึกการออกกำลังผู้มีชื่อเสียงของลอนดอน นายเกรก บรู้คส์ กล่าวว่า “คนเป็นอันมากพยายามจะลดน้ำหนักด้วยการวิ่ง ปรากฏว่าไม่สู้ได้ผลนัก” โดยเปิดเผยสาเหตุว่า “ไขมันเป็นแหล่งพลังงานใหญ่ของเราอย่างหนึ่ง เมื่อวิ่งไปมากเข้า ร่างกายก็จะต้องเตรียมตัวไว้สำหรับการวิ่งเที่ยวหน้ามากขึ้น ด้วยการเก็บงำไขมันเอาไว้มากขึ้น”
ครูฝึกซึ่งมีคนดังเป็นลูกศิษย์ลูกหาอยู่หลายคน กล่าวว่า “เหตุที่เราไม่ผอมลง ก็เพราะร่างกายของเรานับเป็นเครื่องจักรกลอันประเสริฐ สามารถปรับตัวเข้าได้กับทุกสิ่ง ยิ่งเราวิ่งมากเท่าใด ก็จะวิ่งได้ดีขึ้น และ มีประสิทธิภาพมากขึ้น จะใช้พลังงานน้อยลง ซึ่งก็จะเผาผลาญแคลอรีน้อยลงไป”
เขากล่าวต่อไปว่า นอกจากนั้น การวิ่งยังไปทรมานข้อต่อต่างๆด้วย “อย่างเช่นเมื่อวิ่งเป็นระยะทางไกล 3-4 กม. ก็จะเป็นเหตุให้ข้อต่อต้องทนแบกน้ำหนักตัวของเราไปตลอดทางด้วย เมื่อต้องแบกน้ำหนักเช่นนั้นไปนานๆเข้า ข้อต่อที่อ่อนแอที่สุดก็จะเสียหาย โดยเฉพาะข้อเท้า หรือหัวเข่าก็จะไปก่อน” และบอกเสริมว่า “ที่คิดกันว่า การออกกำลังจะช่วยเร่งการเผาผลาญพลังงานให้เร็วขึ้นนั้น การวิ่งกลับจะทำให้ตรงกันข้าม”
